فائزه نجفی شهبازی - کارشناسی آموزش ابتدایی،آموزگار
مریم نوربخش - کارشناسی آموزش ابتدایی، آموزگار
فائزه موسوی - کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، آموزگار
زهرا موسوی - کارشناسی آموزش ابتدایی، آموزگار

محور اساسی و تکیه گاه روابط اجتماعی بطور عام و در سازمان ها بطور خاص روابط گروه های کوچک با بزرگ متفاوت است. اعتماد باعث می شود که افراد در روابط اجتماعی خود با دیگران هر گونه بدگمانی را کنار گذاشته و روابط صمیمانه ای را برقرار کنند، که بدون اعتماد چنین روابطی شکل نمی گیرد. برعکس بی اعتمادی باعث سوء ظن نسبت به دیگران و ضعف اعتماد به نفس در افراد می شود و نتیجه این بی اعتمادی اختلال در روابط و عدم شکل گیری همکاری های جمعی است. در گروه های ثانویه و نیمه رسمی نیز هر چه اعتماد بیشتر باشد، افراد به طور موثرتری با همدیگر ارتباط برقرار کرده و همکاری بهتر و پایدارتری را با همدیگر خواهند داشت. به لحاظ نظری باید گفت که مفهوم اعتماد اجتماعی به عنوان مهمترین بعد سرمایه اجتماعی بصورت مستقیم وغیر مستقیم و از زمان شکل گیری جامعه شناسی مورد توجه بوده که خود بیشتر ناشی از توجه به مساله نظم اجتماعی و توسعه اجتماعی بوده است. به نحوی که اعتماد، نظم، همبستگی در اندیشه کلاسیکهای جامعه شناسی مانند دورکیم، وبر، تونیس، مهمترین مفاهیم بوده است. در دهه های اخیر نیز اعتماد اجتماعی، با طرح مفهوم سرمایه اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. سابقه امروزین خود مفهوم سرمایه اجتماعی نیز به ۸۰ سال پیش و در نوشته های لیداجی هانیفان سرپرست وقت مدارس ویرجینای آمریکا بر می گردد. و جیمز کلمن(۱۹۸۸) برای ا ولین بار این مفهوم را در آمریکای شمالی وارد عرصه سیاسی کرد. تلاشهای وی دراروپا توسط پاتنام پیگیری شد. و امروزه با توجه به اهمیت یافتن این مفهوم در سامان زندگی جدید بسیار مورد توجه قرار گرفته به نحوی که شاهد موج عظیمی از اندیشه ها و پژوهشها در این زمینه هستیم که بیشتر ملهم از پژوهشهای اندیشمندان متاخر مانند کلمن، پاتنام، زتومکا، سلیگمن، اینگلهارت، پاکستون، گیدنز، فوکویاما، گریشام، بوردیو و دیگران است. به نحوی که در مطالعه جهانی ارزشها و اعتماد اجتماعی مورد سنجش قرار گرفته (wvs) نگرشها است.محققان مختلف از دیدگاه های گوناگونی به مساله اعتماد نگریسته اند و به تبیین و توضیح دلایل اعتماد، تقویت و ارتقای آن، تبعات و تاثیرات کاهش و تضعیف آن پرداخته اند.

کلمات کلیدی: دانش آموزان، بومی، اعتماد، اجتماع، جامعه، روابط.