علی اصغر حیات - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه تهران
حیدر چوپانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه تهران
مجتبی زارع خلیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه تهران

امروزه دانش به عنوان یک دارایی ارزشمند و یک منبع و سرمایه راهبردی در سازمان مطرح است و ارائه خدمات (محصولات) با کیفیت و اقتصادی، بدون بهره گیری از این منبع ارزشمند، کاری دشوار و اغلب غیر ممکن است. عصر تغییرات پرشتاب علمی و تکنولوژیکی سازمانها را بر آن داشته تا با کسب بهترین منابع و مدیریت صحیح آن بتوانند به رقابت بپردازند. اگر در گذشته کسب ابزار و تکنولوژی می توانست عامل مهمی در مزیت رقابتی به حساب آید امروزه منابع اطلاعاتی و از همه مهمتر نیروهایی که توان تبدیل این اطلاعات به ارزش افزوده را برای سازمانها داشته باشند از هر چیز با ارزش دیگری، بیشتر حائز اهمیت هستند. با توجه به اینکه در اقتصاد دانشی امروز، سرمایه های ذهنی مزیت رقابتی محسوب می شوند، بدون شک مدیریت، افزایش بهره وردی و راندمان این سرمایه باید بخش جدایی ناپذیر استراتژی شرکت و مسئولیت کلیدی همه مدیران باشد. چرا که امروزه بهبود بهره وری نیروی دانشگر بعنوان بزرگترین چالش مدیریتی قرن و یک مزیت رقابتی مطرح می باشد. با توجه به این مهم در این مقاله ابتدا به بررسی مفهوم دانشگر و سپس بهره وری آنان پرداخته می شود و درآخر عوامل موثر در افزایش بهره وری این گروه با ارزش از منابع انسانی سازمان بحث می شود.

دانشگران، بهره وری دانشگران، سازمانهای دانایی محور، بیمه