مجتبی هاشمی نسب - دانشگاه هرمزگان
ابولفضل ناجی - دانشگاه هرمزگان
مرتضی یوسف زادی - دانشگاه هرمزگان

در حال حاضر فلزات سنگین از مهمترین آلوده کنندهای محیط زیست به شمار می آیند. افزایش فعالیت های صنعتی علت اصلی افزایش فلزات سنگین در محیط زیست و سیستم های آبی محسوب می شود، روش های مرسوم استفاده شده برای حذف فلزات سنگین از پساب ها دارای اشکالاتی شامل، حذف ناقص فلزات، نیازمند تجهیزات گران قیمت، انرژی بالا و تولید لجن سمی یا تولید ضایعات دیگری که احتیاج به دفع دارند می کنند. در مطالعه حاضر از تفاله جلبک Gracilaria corticata برای حذف فلزات کادمیم و مس استفاده شد و پارامترهای pH، غلظت اولیه آلاینده، مقدار جاذب و زمان تماس مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق بهترین pH را برای فلز کادمیم ۶ و برای فلز مس ۵، بهترین غلظت اولیه فلز را ppm۱۰، مقدار جاذب g/L ۴/۰ و زمان تماس ۸۰ دقیقه برای فلزکادمیم و ۴۰ دقیقه را برای فلز مس نشان می دهد. نتایج بررسی های ایزوترمی، مدل لانگمویر بهترین هم خوانی را نسبت به مدل های دیگر از خود نشان داد و مقدار R۲ برای فلز کادمیم ۹۸/۰ و برای فلز مس ۹۷/۰ و qmax برای فلز کادمیم mg/g ۴/۱۹۷و فلز مس mg/g ۴/۱۹۴به دست آمد. طبق این تحقیق تفاله های جلبک گراسیلاریا کورتیکاتا که آگار آنها استخراج شده است، جاذب مناسبی برای حذف این دو فلز می باشد.

Gracilaria corticata, Trace metals, Bioremediation, Persian Gulf, جذب زیستی, پساب, آلودگی, خلیج فارس