علی عسکری نژاد امیری

در این مقاله مروری جامع، تحلیلی و نقادانه بر موضوع کارایی بازار داشته ایم که نتایج تحلیلی آن را می توان در چهار محور خلاصه نمود. بدین ترتیب که کارایی بازار، امری است «لازم»(۱)، پدیده ای است «غیرممکن»(۲) و «پارادوکسیکال»(۳) و فرضیه ایست «غیرقابل اثبات»(۴) و اینکه نهایتا جدال میان کارایی بازار و آنومالی ها (خلاف قاعده ها) کماکان ادامه خواهد داشت. چهار محور فوق مختصرا به شرح ذیل جمع بندی می گردد. کارایی بازار از جهت تاثیر آن بر تخصیص بهینه منابع در سطح کل اقتصاد و همچینن نقش قیمت های حاصل از بازار کارا به عنوان سیگنال های درست به فعالان اقتصادی لازم می باشد. مجموعه محدودیت های بازار، کارایی را به امری غیرممکن بدل می سازد. دوگانگی دیدگاه در مورد فرصت آربیتراژ، کارایی بازار را به امری پارادوکسیکال تبدیل نموده است و نهایتا نیازمندی آزمون فرضیه بازار کارا به داشتن مبنایی برای بازار مورد انتظار مانند یک مدل تعادلی، موجب غیرقابل اثبات یا ابطال بودن فرضیه کارایی بازا می شود.