رضا مهدوی - دانشگاه علوم پزشکی مشهد، بیمارستان امام رضا (ع)، بخش اورولوژی
ژیلا شیخی - دانشگاه علوم پزشکی مشهد، بیمارستان امام رضا (ع)، بخش اورولوژی
علیرضا گلشن - دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی

چکیده زمینه و هدف: مثانه بیش فعال با مجموعه نشانه هایی از، فوریت، بی اختیاری فوریتی و تکرر ادراری روزانه و شبانه شناخته می شود که در مواردی به دارو درمانی پاسخ نداده و سبب اختلال در کیفیت زندگی می گردد. مطالعه حاضر جهت بررسی بی خطری و اثرگذاری تزریق داخل دتروسور ۳۰۰ واحد توکسین بوتولینوم نوع A در بهبود علائم ادراری تحتانی و ارزیابی با تستهای اورودینامیک در بیماران مبتلا به بیش فعالی ایدیوپاتیک مقاوم به درمان مثانه که در معاینه عصبی نرمال هستند، طراحی و اجرا شد. بیماران و روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی تعداد ۱۳ بیمار مبتلا به مثانه بیش فعال ایدیوپاتیک مقاوم به درمان انتخاب شده و ۳۰۰ واحد توکسین بوتولینوم نوع A به صورت داخل مثانه ای تحت سیستوسکوپی تزریق گردید. قبل و بعد از مداخله، یافته های اورودینامیک و علائم دستگاه ادراری تحتانی ( فوریت، بی اختیاری فوریتی و تکرر ادراری روزانه و شبانه) را در یک دوره ۲۴ ساعته ثبت شد. داده ها با استفاذه از آزمون تی زوجی توسط نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد. یافته ها: در مطالعه حاضر ۱۱ زن و ۲ مرد شرکت داشتند. میانگین سن ۸۴/۱۲ ± ۳۸/۵۲ سال بود. در همه بیماران یافته های اورودینامیک شامل حداکثر فشار دتروسور، حداکثر فشار ظرفیت سیستومتریک، ظرفیت مثانه و کمپلیانس دترسور به صورت معنی داری افزایش یافته بود و علائم دستگاه ادراری تحتانی از قبیل تکرر ادرار روزانه، تکرر ادرار شبانه، فوریت ادرار و بی اختیاری فوریتی و همچنین حداکثر فشار دتروسور، پس از مداخله به صورت معنی داری کاهش یافت. نتیجه گیری: تزریق داخل دتروسور نوروتوکسین بوتولیسم نوع A در مثانه بیش فعال ایدیوپاتیک مقاوم به درمان دارویی سبب بهبودی یافته های اورودینامیک و علائم دستگاه ادراری تحتانی در ۶ ماه پس از مداخله می شود

Key word: Botulinum neurotoxin type A, over active bladder, Intravesical injection, واژه های کلیدی: توکسین بوتولینوم نوع A, مثانه بیش فعال, یورودینامیک