آمنه گلستان - کارشناسی ارشد رشته صنایع دستی، دانشکده هنر، دانشگاه سوره، تهران
حمیدرضا قلیچ خانی - دکتری زبان و ادبیات فارسی، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، تهران
فاطمه قمری - گروه مرمت آثار تاریخی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه زابل، زابل

میرعماد حسنی­سیفی­­قزوینی و علی­رضا عباسی از خوشنویسان مطرح دوره صفوی بوده اند. میرعماد در ­نستعلیق  تبحر داشت و علی رضا عباسی در سه قلم نسخ، ثلث و نستعلیق.  در پژوهش حاضر به بررسی تفاوت­های­ ترکیب­بندی در قطعات نستعلیق این دو خوشنویس، با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش پیمایشی با رویکرد توصیفی- تطبیقی پرداخته شده و هدف اصلی، شناسایی و مقایسه قاعده حسن­وضع، از طریق بررسی قواعد ترکیب و کرسی است. به همین سبب، ۱۰ قطعه از آثار نستعلیق در قالب های چلیپا و سطرنویسی، تطبیق داده شده اند. بنابر مهم ترین یافته های این پژوهش، میرعماد در مقایسه با علی رضا عباسی، به قاعده «حسن وضع» پای­بندی بیشتری داشته است. وجوه تمایز در تحریر این قطعات، ناشی از اختلافات جزئی در رعایت کرسی­بندی­ها­، نحوه اجرای مدات، حروف و کلمات، زاویه نقطه گذاری، شیوه ترکیب­بندی و پراکندگی مدات و نیز نحوه رقم­زنی دو خوشنویس است.

دوره صفوی, نستعلیق, حسن وضع, میرعماد حسنی سیفی قزوینی, علی رضا عباسی