مختار رنجبر - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد، ایران
زهره علیزاده - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد، ایران
سجاد حسن زاده - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد، ایران

مطالعه حاضر به بررسی مفهوم تربیت از دیدگاه مکاتب روانشناسی پرداخته است. دنیای روانشناسی دنیای پیچیده و پر رمز و رازی است. تعریف تربیت در هر مکتبی به نگاه آن مکتب به مقام و موقعیت انسان در جهان هستی وابسته است. هر یک از صا حب نظران حوزه های مختلف تعلیم و تربیت مفهوم تربیت را از دیدگاه مکتب خود مورد بررسی قرار می دهند. اما به ظور کلی می توان گفت که "تربیت عبارت است از فراهم کردن زمینه ها و عوامل برای به فعلیت رساندن و شکوفا نمودن استعدادهای انسان در جهت مطاوب". اگر بخواهیم تعریفی جامع از تربیت ارائه دهیم که همه صاحب نظران و علمای تعلیم و تربیت بر سر آن اتفاق نظر داشته باشند، باید تربیت را با رویکرد توصیفی و تحلیلی تعریف کنیم نه فلسفی و آرمانی. گروهی از روانشناسان معتقدند که رفتار ها و اعمال انسان ریشه زیست شناختی دارند و تمام کنش ها و واکنش های انسان را می توان با بررسی مغز و اعصاب توصیف کرد. این گروه از روانشناسان معتقدند تمام واکنش های انسان یا در پی ترشح هورمون های مختلف و یا در پی پیام های عصبی اتفاق می افتند. همچنین آن ها به ریشه های وراثتی بعضی از رفتار ها معتقدند. واتسن به اینکه رضایت خاطر و یا لذت از محرکهای عمده میباشد اعتقاد نداشته و این عوامل را مداخله در امور ذهنی میپنداشته است. وی میگوید آموختن هر چه ذات آن باشد چیزی جز امری مکانیکی و مادی نیست. تفکر را معلول عادات حنجره میدانست و معتقد بود که اساس آن مخرج اصوات است و بنابراین بنیاد جسمانی دارد.

تعلیم و تربیت، انسان، رویکرد توصیفی و ذهنی، مکاتب روانشناسی، امور ذهنی.