معصومه کاظمی - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی سلامت، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
مژگان آگاه هریس - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور تهران، ایران.
محمد جلالی - استادیار قلب و عروق، بخش قلب و عروق، بیمارستان شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران.
عزت اله کردمیرزا - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

مقدمه: هدف مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی آموزش اتوژنیک و تنش زدایی پیش­رونده عضلانی بر درد و آنزیم­های قلبی زنان مبتلا به درد قفسه سینه بود. روش: پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود. جامعه ی آماری شامل تمامی زنان مبتلا به درد قفسه سینه در شهر کرج در سال ۱۴۰۰ بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود و ۶۰ نفر از بیماران مبتلا به درد قفسه سینه در بیمارستان شهید رجائی کرج انتخاب شدند و در سه گروه آموزش اتوژنیک، آموزش تنش­زدایی پیش رونده عضلانی و گروه کنترل قرار گرفتند. آموزش اتوژنیک ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای و مداخله تنش زدایی پیش رونده عضلانی نیز شامل ۸ جلسه ۲ ساعته بود. برای ارزیابی متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های شدت درد مک گیل و فاجعه سازی درد استفاده شد. برای اندازه گیری آنزیم­های قلبی از کیت تروپونین و کراتینین فسفوکیناز (CPK-MB) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از روش­های تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد تنش زدایی پیش رونده عضلانی در مقایسه با آموزش اتوژنیک بر کاهش درد اثربخشی بیشتری دارد (۰۵/۰> p) و بین آموزش اتوژنیک و تنش زدایی پیش رونده عضلانی بر آنزیم های قلبی، تفاوت معنی­داری وجود نداشت (۰۵/۰p<). نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی بیشتر تنش زدایی پیش رونده عضلانی بر کاهش درد پیشنهاد می شود کارشناسان مربوطه جهت کاهش شدت درد بیماران مبتلا به درد قفسه سینه از تنش زدایی پیش رونده عضلانی استفاده کنند.

آنزیم های قلبی, اتوژنیک, تنش زدایی پیشرونده عضلانی, درد قفسه سینه