فائزه محمدوند - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان(پردیس فاطمه الزهرای تبریز)
سپیده رجبی حاجی کرد - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان(پردیس فاطمه الزهرای تبریز)
کوثر حق محمدی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان(پردیس فاطمه الزهرای تبریز)
مهسا جعفری - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان(پردیس فاطمه الزهرای تبریز)

پدیده هوش بارزترین فعالیت قوای ذهنی در بشر است که قدرت سازگاری او را در محیط میسر می سازد.رشد پدیده ای که به نام هوش خوانده می شود در واقع ارتباط نزدیکی با رشد و تکامل کلام و مفاهیم دارد زیر آزمون های هوشی و معیارهای اندازه گیری بهره هوش بر اساس توانایی به کاربردن لغات مفاهیم و استفاده از علائم و اشارات قرار دارند. آزمون های هوشی که برای کودکان کم تر از ۱۸ ماه به کار می روند قدرت پیش بینی میزان هوش سنین بعدی را ندارند بلکه صرفا به منظور ملاحظه اختلالات فردی قابل توجه ماند عقب افتادگی های ذهنی و یا ضایعات جسمانی و نقص دستگاه های گیرنده مفیدی می باشند. در یک سلسله مقایسات بهره هوشی کودکانی که در محیط های کاملا متفاوتی قرار می گیرند مطالعه شده است که نتجه گیری شده که در این محیط ها بهره هوشی کودک معمولا در جهت بهره هوشی پدر یا مادر خوانده خودش تغییر می کند ولی ضریب همبستگی آن قابل ملاحظه نیست. در مقابل میزان همبستگی میان بهره هوشی این قبیل اطفال و والدین واقعی خودشان در خور توجه است بنابراین اگر چه هوش در اثر عوامل محیطی تغییر می کند ولی بستگی کلی خودرا با توارث حفظ می کند.

هوش، کم هوشی، رشد عقلی، عوامل ارثی، عقب ماندگی ذهنی