شهرام آریان پور - کارشناسی آموزش ابتدایی از دانشگاه آزاد سلماس
سیدحسن رضوی حسینی - کارشناسی مهندسی بهداشت محیط از دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
محمد صادقی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی از دانشگاه آزاد تبریز
مهدی صادقی - کارشناسی علوم تربیتی از دانشگاه فرهنگیان سلماس

پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی روش تدریس ایفای نقش در یادگیری مطالعات اجتماعی بود. یکی از روش هایی که در فعالیت های یاد دادن و یاد گرفتن به کار می رود، روش ایفای نقش یا وانمود سازی است. این روش علاوه بر این که یادگیری کودکان و نوجوانان را عمیق و پر بار می کند. بسیار دلکش و ذوق آفرین نیز هست. روش وانمود سازی از زندگی واقعی انسان ها، به ویژه زندگی شعف انگییز کودکان و نوجوانان گرفته شده است. همه دوست دارند در قالب شخصیت های دیگر در آیند و به بازی نقش بپردازند. انسان ها در زندگی روز مره خود همواره از شخصیت هایی که دوست دارند یا از آنها خوششان می آید تقلید می کنند و می کوشند رفتار و منش آنها را به خود نسبت دهند، یا آرزو می کنند کاش می توانستند همچون آنان باشند. گاه آنان از روی تفریح یا طنز رفتار و کردار کسانی را تقلید می کنند که سبب خنده و شادمانی اطرافیان می شود. هدف اصلی پژوهش حاضر، تحلیل و بررسی شیوه های روش تدریس ایفای نقش می باشد. ابتدا به تعریفی از ایفای نقش و مراحل آن ،سپس به ذکر معایب و مزایای این روش پرداخته شد.

ایفای نقش، تدریس، مطالعات اجتماعی