مسعود شیرانی - استادیار، گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
زهراسادات حسینی - دانشجوی دکترا حقوق بین الملل، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

در آینده ای نه چندان دور، خانواده ای که هوش مصنوعی در زندگی روزمره آنها ادغام شده است، ممکن است یک روال جذاب و ساده را تجربه کنند. هوش مصنوعی به بخشی ضروری از خانواده آنها تبدیل خواهد شد و کمک، شخصیسازی و کارایی را ارائه میدهد. در اکثر کشورها، هوش مصنوعی با وجود مزایای بسیار زیاد، معایب بسیاری نیز دارد، ایجاد فاصله میان اعضای خانواده از مهمترین معایب استفاده از هوش مصنوعی میباشد، همچنین با استفاده از فناوری هوش مصنوعی، تمامیامور به صورت رایانه ای انجام شده و افراد کمتر از قدرت ذهن خود استفاده میکنند که به مرور سبب کاهش سطح هوش افراد میشود. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، موضوع هوش مصنوعی و اثرات آن بر روابط خانوادگی بررسی میشود. نتایج نشان میدهد که که ۸۶ از والدین راه های جدیدی برای یادگیری مهارتهای مهم رایانه در خارج از کلاسهای درس سنتی مانند شرکت در کلاس، عضویت در یک باشگاه یا شرکت در رویدادها برای راهنمایی بیشتر در مورد آموزش در خانه میخواهند. همچنین بررسیها نشان میدهد که والدین میزان ادغام هوش مصنوعی در زندگی روزمره خود را درک نمیکنند، اما اکثریت قریب به اتفاق ( (۹۲ میدانند که فناوری مانند هوش مصنوعی به سرعت در حال پیشرفت است و فرزندانشان باید در مورد این فنآوریهای جدید یاد بگیرند تا برای آینده آماده شوند.

روابط خانوادگی، هوش مصنوعی، اثرات فضای مجازی، بازیهای رایانه ای، حقوق خانواده، حقوق بشر.