یلدا صالحی - استادیار دانشگاه تهران
مهدی شهبازی - استادیار دانشگاه تهران
منصوره مکبریان - دانشجوی کارشناسی ارشد رفتار حرکتی دانشگاه تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ابعاد شخصیت (برونگرایی و درونگرایی) با عملکرد روانی- حرکتی ورزشکاران نخبه، غیر نخبه و غیر ورزشکاران است.جامعه پژوهش حاضر که از نوع توصیفی -میدانی بود، کلیه دانشجویان 22-25 ساله دانشگاه تهران بودند که از میان آنها 45 نفر با میانگین سنی &(23/59±sd) بصورت داوطلبانه شرکت کردند. اطلاعات پژوهش از طریق پرسشنامه آیزنگ(آیزنگ 1968) برای مشخص کردن درونگرایی و برونگرایی و از طریق دستگاه زمان عکس العمل دستگاه سرعت پیش بین و دستگاه هماهنگی چشم و دست برای مشخص کردن عملکرد روانی حرکتی جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل واریانس چند عامل استفاده گردید. نتایج نشان داد، تفاوت معناداری در عکس العمل ساده و سرعت پیش بین بالا و پایین در ابعاد شخصیت و سطح ورزشی وجود دارد (p<0.05) اما تفاوت معناداری برای عکس العمل انتخابی و هماهنگی چشم و دست در ابعاد شخصیت و سطح ورزشی وجود ندارد (p>0.05). بر اساس یافته های پژوهش شخصیت و سطح ورزشی می تواند بر مهارتهای روانی حرکتی اثر گذاشته و هرچه سطح ورزشی بالاتر باشد اجرای مهارتهای روانی حرکتی بهتر خواهد بود.

ابعاد شخصیت(درونگرایی و برونگرایی)، عملکرد روانی- حرکتی، ورزشکار نخبه، ورزشکار غیر نخبه، غیرورزشکار