بهاره نظری منش - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی نفت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران
مستانه حاجی پور - استادیارگروه مهندسی نفت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران
محمد بهنود - استادیارگروه مهندسی نفت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران

تزریق آب به سازندهای هیدروکربنی یکی از روشهای رایج جهت تثبیت فشار مخازن نفتی است . در این روش چنان چه بین ترکیب یونی آب تزریقی و آب سازندی سازگاری وجود نداشته باشد، احتمال آسیب سازند وجود دارد. تشکیل رسوبات معدنی نامحلول ناشی از این عدم سازگاری آسیبی جدی است که موجب کاهش قابل توجه تراوایی سازند می شود. در این پژوهش با تمرکز بر رسوب استرانسیوم سولفات که یکی از رسوبات معدنی رایج در مخازن نفتی می باشد، اثر نسبت اختلاط آب سازندی با آب تزریقی ، حضور NaCl، دما و مدت زمان اختلاط مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد که در مخلوط حاوی ۷۰% آب سازندی حداکثر مقدار رسوب تشکیل می شود. افزایش دما موجب کاهش انحلال پذیری و افزایش ر سوب ا سترانسیوم سولفات و حضور NaCl در مخلوط آبها موجب کاهش ت شکیل ر سوب می شود. برر سی اثر زمان اختلاط نشان داد که مدت زمان لازم برای به تعادل رسیدن مخلوط آبها حداقل ۲۴ ساعت می باشد.

آسیب سازند، رسوبات معدنی ، ناسازگاری آبها، عملیات تزریق آب