غلامرضا رحمانی - هیات علمی،دکترای مدیریت آموزش عالی، دانشگاه امام حسین(ع) و مدیرگروه ت
سید جلال موسوی خطیر - فوق لیسانس مدیریت آموزشی، کارشناس گروه تعلیم و تربیت مرکز مطالعات را

کشورهای در حال توسعه و صنعتی ، با آگاهی از نقش پژوهش در ایجاد فناوری و شتاب دهی به توسعه و ابداع روش های جدید برای حل مشکلات و معضلات جوامع ، بخش عمده ای از همت خود را متوجه تقویت و ارتقای مراکز پژوهشی در تمامی سطوح کرده اند به طوری که می توان گفت شتاب توسعه فراگیر و پایدار در هر کشور با رشد مراکز پژوهشی رابطه ای مستقیم دارد و بدون تردید ، تحقیق نیروی محرک توسعه در همه حوزه ها به شمار می رود. در این مقاله سعی شده، ضمن نگرشی به تاریخچه و روند رشد مؤسسات پژوهشی ، به بررسی مهمترین چالشهای علمی مراکز پژوهشی پرداخته شود که چالشهای مذکور عبارتنداز: کمبود محقق، عدم کاربست تحقیقات، کمبوداطلاعات وداده های آماری برای مراکز پژوهشی، اقتباس روش های مطالعه ازکشورهای پیشرفته، ارتباط نداشتن محققان با مراکز علمی داخل و خارج، علمی نبودن تدوین اولویت های تحقیقاتی در مراکز پژوهشی، فقدان آمار دقیق از متخصصان کشور، مهاجرت نخبگان به خارج، تدوین نشدن اصطلاحات علمی، معتبر نبودن پژوهش های کیفی در مراکز پژوهشی . و نهایتاً راهکارهای عملیاتی برای برون رفت از این وضعیت ارائه شده است.

پژوهش، مراکز پژوهشی، چالشهای علمی، راهکارها