عفاف بمان - تهران- کرج، پژوهشگاه مواد و انرژی
سعید حصارکی - تهران- کرج، پژوهشگاه مواد و انرژی
مسعود علیزاده - تهران- کرج، پژوهشگاه مواد و انرژی

در این تحقیق بمنظور ساخت یک نانوکامپوزیت آپاتیت؟کایتوسان ژلاتین داربست سه بعدی کایتوسان- ژلاتین توسط یک دوغاب کلسیم فسفاتی پوشش داده شد و سپس در مایع مشابه بدن (SBF) در دمای 37˚C در دوره های زمانی مختلف غوطه ور گردید. تغییر در ترکیب فازی، گروه های ساختاری و مورفولوژی نانو کامپوزیت توسط دستگاه های FTIR,XRD و SEM مطالعه گردید. بر اساس نتایج پس از 24 ساعت غوطه وری، لایه پوشش داده شده به فاز آپاتیت تبدیل شده امام همچنان مقادیر قابل توجهی از کلسیم فسفات های اولیه باقی مانده اند. کریستال های آپاتیت از نظر شیمیایی مشابه استخوان طبیعی می باشند و ازنظر مورفولوژی به صورت نانو ساختار بر روی سطح دربست پس از غوطه وری به مدت 14 روز تشکیل می گردند. نتایج نشان می دهند که روش ساده پوشش دهی داربست کایتوسان- ژلاتین بوسیله ذرات فعال کلسیم فسفات می تواند روشی جدید برای رسیدن به نانوکامپوزیت بایومیمتیک باشد که ممکن است زیست فعالی و استخوان سازی را افزایش دهد.

کایتوسان، نانو کامپوزیت، داربست مهندسی بافت، هیدروکسی آپاتیت