مصطفی مرادی مقدم - دانشجوی دکترای آموزش زبان انگلیسی

در هر نظام آموزشی، صرف نظر از محتوای برنامه درسی و نوع آموزش، تفاوت های شخصی همیشه عامل مهمی در موفقیت و ناکامی افراد در رسیدن به وضعیت مطلوب است. فراگیرانیا سبک های یادگیری متفاوت وارد کلاس ]آی آموزش می شوند و معلمان نیز به طبع برخوردار از روش های تدریس مختلفی هستند که این تفاوت ها می تواند در ارتقاء کیفی محیط های آموزشی تأثیر بسزایی داشته باشد. در این تحقیق برآنیم تا ضمن بررسی سبک های یادگیری فراگیران در محیط های آموزشی و روش تدریس معلمان، به مقایسه بین این دو بپردازیم تا پی ببریم آیا سازگاری بین سبک های یادگیری و روش تدریس معلمان وجود دارد. بدون شک، تطابق سبک های یادگیری و روش تدریس معلمان اثر ژرفی در ارتقاء کیفیت آموزش درهر حیطه ای دارد. یافته های این تحقیق نشان داد نه تنها سبک های یادگیری فراگیران با روش تدریس معلمان در سازمان های آموزشی سازگار نیست، بلکه بیشتر معلمان در ارزیابی محیط آموزشی روش صحیحی را به کار نمی گیرند که امکان فراهم کردن بازخورد و افزایش یادگیری فراهم نمی شود. در انتها، برای ارتقاءکیفیت محیط های آموزشی، پیشنهادهایی شده است.

ارزیابی محیط های آموزشی، سبک های یادگیری، روش تدریس، تفاوت های شخصی، کیفیت آموزش