زهرا حمیدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم وصنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگ
محمد حجت الاسلامی - استادیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلا
ابراهیم حسینی - مربی گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی وا
جواد کرامت - دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفه

درخت به، از خانواده رزاسه، درختی است که به عنوان یک گیاه با ارزش تغذیه ای و دارویی فراوان در خاورمیانه، آفریقای جنوبی و اروپای مرکزی کشت می شود. ایران، در حدود 75 % از تولید جهان را به خود اختصاص داده است. دارای 3 گونه مختلفCydonia vulgaris Lusitanica و Cydonia vulgaris Maliformis و Cydonia vulgaris Pyriformis که به ترتیب به عنوان به گلابی شکل، به سیبی شکل و به پرتقالی شکل نامیده می شوند که در شرایط مرطوب کشت می شوند. تعداد به دانه در هر میوه بین 30 تا 75 حبه متغیر است. این دانه ها پهن و بیضی شکل بوده ، حدودا 5 تا 10 میلیمتر بلندی، 2 تا 5 میلی متر عرض و 2 میلی متر ضخامت دارد. مقدار روغن موجود در آن 15 تا 20 درصد می باشد که ترکیب اسید چرب های این روغن مشابه روغن آفتابگردان می باشد. موسیلاژ حاصل از آن، از سلول های پوسته خارجی(اپیدرم) پوشاننده دانه، ترشح می شوند که به صورت یک پوسته سفید رنگ بر سطح دانه ها قابل رؤیت می باشدهیدرولیز اسیدی پلی ساکاریدهای محلول در آب این موسیلاژ تولیدL -آرابینوز و Dزایلوز و اسیدهای آلدوبیورونیک دارای گروه Oمتیل می کند. پلی ساکارید اصلی آنO-acetylated(4-O-methyl-d-glucurono)-d-xylan می باشد. از این موسیلاژ می توان در درمان بیماری های پوستی مانند مسمومیت پوستی ناشی از سم 2T- و همچنین به عنوان مواد اتصال دهنده در تهیه قرص ها استفاده کرد. کارایی صمغ به دانه به عنوان عامل تثبیت کننده در بستنی 10 برابر ژلاتین است.

به دانه، صمغ، ساختار شیمیایی