جبار علی ذاکری - دانشیار گروه خط و سازه های ریلی، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران تهران
احمد کسرائی - کارشناس ارشد رشته مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران تهران
آرش بختیاری - کارشناس ارشد رشته مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران تهران

با پیشرفت ناوگان حمل و نقل ریلی و پیشرفت روش های نوین استحکام روسازی و زیر سازی خطوط بالاستی راه آهن، افزایش سرعت ناوگان عبوری در مقادیر بالاتر از 160km/hr غیر ممکن بنظر نمی رسد. از طرفی با افزایش سرعت ناوگان عبوری، بررسی پایداری جانبی خطوط بالاستی جهت عبور و مرور ایمن امزی اجتناب ناپذیر است. در این منظر پرداختن به مقاومت جانبی خطوط بالاستی به عنوان یک از پارامترهای مهم در پایداری این نوع از خطوط می تواند نتایج مفیدی را در اختیار محققین صنعت حمل و نقل ریلی قرار دهد. در این تحقیق دو نوع تراورس بتنی و چوبی به روش آزمایشگاهی و تحلیل عددی بوسیله نرم افزار المان محدود ABAQUS مورد بررسی قرار می گیرند. مطابق با نتایج بدست آمده از مطالعه آزمایشگاهی، مقاومت جانبی تراورس بتنی B-70 و 0.82 تن و تراورس چوبی 0.64 تن می باشد. از طرفی بررسی مدلسازی عددی نشان میدهد که تراورس بتنی و چوبی به ترتیب با مقادیر 0.91 و 0.68 تن دارای مقادیر مشابهی با نتایج آزمایشگاهی می باشند.

مقاومت جانبی خط بالاستی، روش المان محدود، تراورس چوبی، تراورس بتنی