ایمان یاراحمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد؛ دانشکده فنی و مهندسی؛ واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی؛ تهران
محمدرضا الماسیان - استادیار عضو هیئت علمی؛ پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای؛ سازمان انرژی اتمی؛ تهران
محمد ره گشای - دانشیار عضو هیئت علمی؛ دانشکده فنی و مهندسی؛ واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی؛ تهران
محمود فیروزارع - استادیار عضو هیئت علمی؛ پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای؛ سازمان انرژی اتمی؛ تهران

نانولوله های کربنی چند دیواره در حضور ترکیبی از گاز های حامل بی اثر (گاز تشکیل دهنده پلاسما) و گازهای واکنش گردر راکتور پلاسمای با مانع دی الکتریک در دمای اتاق و فشار جو عامل دار شده اند. در تحقیق حاضر از گازهای بی اثرآرگون و هلیم به عنوان گازهای حامل و گازهای هوا و نیتروژن به عنوان گازهای واکنشگر مورد استفاده قرار گرفتند. از آنجا که عامل دار کردن نانولوله های کربنی چند دیواره با موفقیت صورت پذیرفت، مشخص گردید که کیفیت گروه های عاملی روی سطح نانولوله های کربنی چند دیواره وقتی که از گاز واکنش گر هوا استفاده می شود، بیشترین میزان می باشد.حضور هوا سبب افزایش واکنش پذیری پلاسما شده، که منجر به افزایش میزان گروه های عاملی روی سطح نانولوله های کربنی چند دیواره می گردد. همچنین تاثیر مهمترین متغیرهای تشکیل پلاسما، شامل توان منبع تغذیه در محدوده 3 تا 30 وات، شکل و هندسه راکتور از نوع سوپاپی و استوانه ای، نوع گاز حامل و گاز واکنشگر با نرخ جریان کل گاز ورودی راکتور کمتر از 60 میلی لیتر بر دقیقه، بر میزان عامل دار شدن نانولوله های کربنی چند دیواره بررسی شدند. علاوه بر این تاثیرpH محلول و زمان جذب بر میزان جذب یون های فلزاسترانسیم در طیف 421 نانومتر اندازه گیری شد. در این تحقیق هدف از عامل دار کردن نانولوله های کربنی چند دیواره، حذف یون های فلزی است که فلز استرانسیم مورد آزمایش قرار گرفته شد.

نانو لوله های کربنی - عامل دارشدن - پلاسمای سرد - حذفیون های فلزی