نادر آذرگون
علی طاهریان
مهلا محمدنیا

با رشد و توسعه شهرها و بهره وری حداکثر آنان از انرژی های فسیلی در سده های اخیر پیوسته موجبات آلودگی های زیست محیطی و به خطر افتادن منابع انرژی های فسیلی روز به روز افزایش پیدا کرده است. بنابراین همچنین موضوعاتی باعث افزایش توجه مجامع بین المللی در جهت کاهش میزان مصارف سوخت های فسیلی و همچنین افزایش میزان بهره وری از انرژی های پاک می بوده است که از این نوع می توان به بیانیه سازمان ملل متحد در رابطه با توسعه پایدار، دستور کار 21، کنوانسیون سازمان ملل در رابطه با تغییرات آب و هوایی (تغییرات اقلیم) و... اساره نمود. رهیافت های جدید در این رابطه به منظور معماری پایدار را می توان به طرح های فعال و انفعالی در الگوهای طراحی معماری اشاره کرد که به دنبال بهره وری از انرژی های پاک می باشند. طرح های فعال به استفاده از تأسیسات و زیر ساخت هایی در رابطه با بهره وری از انرژی باد و خورشید و همچنین زمین گرمایشی می باشد، اما طرح های انفعالی بدون استفاده از این تأسیسات و از طریق استفاده از الگوهای طراحی صحیح در رابطه با جهت گیری و استفاده از عناصر کالبدی، به بهره وری از انرژی های باد و خورشید نایل خواهد آمد. در این تحقیق رویکرد اصلی محقق در جهت استفاده از طراحی انفعالی در ساختمانها به منظور کاهش وابستگی به انرژی های فسیلی و متعاقباً کاهش آلودگی های زیست محیطی می باشد که در این رابطه می توان به الگوی صحیح جهت گیری ساختمان ها، استفاده و جانمایی صحیح عناصری همچنین مانند گلخانه در فضاهای مسکونی و همچنین استفاده از فضاهای سبز در جهت کاهش میزان جزایر گرمایی و ... اشاره نمود.

انرژی های تجدیدپذیر- توسعه پایدار- طراحی انفعالی- طرح های فعال- معماری پایدار