وریا زندی - شرکت توزیع نیروی برق استان کردستان

امروزه واژه پایدار برای توصیف جهانی به کار می رود که در آن انسان و طبیعت بتوانند با در نظر گرفتن نیازهای حال و حقوق نسل های آینده، با صرفه جویی در مصرف سوخت های فسیلی (که در واقع پایه های صنعت نوین جهان و از جمله ایران را شامل می شود) و حفاظت از طبیعیت پیرامون بدون ایجاد آثار مخرب جدی بر آن ادامه حیات دهند. توسعه پایدار به معنی ارائه راهکارهایی در مقابل الگوهای فانی کالبدی، اجتماعی و اقتصادی است که از بروز مسائلی چون افزایش بی رویه جمعیت، فقر، نابودی منابع، تداخل در کوسیستم حیاتی و در نتیجه خسارات ناشی از اثرات زیان بار نابودی محیط زیست جلوگیری کند، به طوری که حفظ منابع انرژی، جلوگیری از آلوده کردن زمین و محیط زیست، کاهش میزان مصرف انرژی های فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی به یکی از مهمترین تدابیر در معماری و شهرسازی مبدل گشته، که معماران و شهرسازان را ملزم به رعایت اصول و قواعد خاصی در زمینه ساخت و ساز می کند. انجام توسعه شامل پایداری اجتماعی، اقتصادی و توسعه مکانی پایدار با هدف تشکیل روستاها و شهرهای متعدل تر و توزیع بهتر زمین برای اسکان مردم و تداوم فرهنگی است، که برای مقابله با تأثیرات منفی گسترش شدید شهرنشینی، حفاظت از محیط زیست در سکونتگاه های انسانی ضروری، بلکه حیاتی است. مسکن مهمترین عنصر شهری است که در توسعه پایدار شهر می بایست وجوه پایداری آن در نظر گرفته شود که بیم متلاشی شدن تمدن بشر در اثر کمبود انرژی و کثرت آلودگی محیط از بین برود و این امکان برای نسل های آینده فراهم گردد که بدون صرف هزینه ای به شکلی بهینه بتوانند در برآورده کردن نیازهای خود در تهیه فضای زیستی مناسب گام برداشته، که منجر به توسعه با رویکردی پایدار گردد. به همین دلیل در این پژوهش سعی بر آن شد که به طراحی نمونه مطالعاتی فضای کالبدی مسکن در اقلیم سرد (شهرستان سنندج)، با بکارگیری معماری و شهرسازی اصیل ایرانی و تکنولوژی معماری پایدار بویژه ساختمان های سبز (با نگاهی بر سکونتگاه های بومی منطقه) پرداخته شود.

توسعه پایدار- محیط زیست- انرژی- اقلیم- مسکن