متین ظفری جورشری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد عجب شیر
سارا باقری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات یزد
سیدمجید مفیدی شمیرانی - دکترای معماری و طراحی شهری- عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران

مقایسه تنوع اقلیمی مناطق مختلف ایران با شکل معماری- شهرسازی موجود در آنها حاکی از این است که شرایط اقلیمی به نوعی یکی از عوامل اصلی در شکل گیری نوع مساکن بومی بوده است. به همین علت طراحی اقلیمی و معماری بومی مورد توجه معماری پایدار قرار گرفته است. طراحی اقلیمی نوعی از طراحی می باشد که با بهره گیری از انرژی های طبیعی موجب آسایش انسان می شود. با نگاهی به معماری سنتی گیلان در می یابیم که به خوبی پاسخگوی نیازهای اقلیمی این منطقه می باد و بسیاری از مفاهیم نوین در معماری پایدار را در خود به وضوح دارد. شهرستان رشت به لحاظ اقلیمی در اقلیم معتدل و مرطوب قرار گرفته است. معماری مساکن این شهر نیز متأثر از همین اقلیم بوده است. روستای امام زاده ابراهیم منطقه ای خوش آب و هوا در دل جنگل های شفت است که به فاصله 20 کیلومتری از شهر شفت قرار دارد. معماری متفاوت این مکان باعث شده که این منطقه شهرت جهانی یابد. ساختمان های تا 6 طبقه که تنها مصالح به کار برده در آن چوب می باشد چشم هر بیننده ای را به خود جلب می کند. هدف تحقیق حاضر شناخت ویژگیهای شاخص اقلیمی حاکم بر منطقه و تأثیرات شاخص آن در معماری سنتی گیلان به ویژه روستای امام زاده ابراهیم است. این تحقیقات از نوع تحقیقات کاربردی بوده و از روش میدانی برای عکس برداری، مصاحبه با ساکنین و افراد مطلع و ... استفاده شده است. در بخش دیگر تحقیق از روش اسنادی به صورت مراجعه به سایتها، مقالات، کتب و سازمانهای مرتبط بهره گیری شده است. بررسی ها نشان می دهد که در ساخت و سازهای مساکن روستای امام زاده ابراهیم و نیز شکل معماری بناها، شرایط اقلیمی از دیرباز مورد توجه معماران و سازندگان بوده است. به عنوان مثال افزایش ارتفاع ساختمانها بازشوهای بزرگ، فرم شیب دار سقفها، استفاده از مصالح بوم آورد و ... جزء مواردی هستند که تحت تأثیر شرایط اقلیمی در این منطقه می باشند و همچنین کاهش میزان انرژی مصرفی با استفاده از مصالح محلی، موجب پایداری محیط زیست و افزایش دوام بناها گردیده اند.

روستای امام زاده ابراهیم- شرایط اقلیمی- طراحی پایدار- معماری سنتی