مهدیه قاسم جهرودی - دانشجوی کارشناسی ارشدرسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی
پرویز غضنفری - دکتری رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی

تپه های ماسه ای یکی ازتیپ های زمین ریخت شناسی مناطق بیابانی می باشند که وسعت قابل ملاحظه ای ازمساحت بیابانهای ایران را اشغال کرده اند تپه های ماسه ای بادی ابردژ درجنوب خاوری ورامین قرارداشته و وسعت آن حدود 334/11 هکتار برابر 3/3411 km2 می باشد هدف ازمطالعه رسوب شناسی تپه های ماسه ای ابردژ بررسی روند پیشروی تپه های ماسه ای و شناسایی خاستگاه این رسوبات به منظور پیشگیری ازگسترش پدیده بیابانزایی می باشد نمونه های گرفته شده ازمنطقه مورد انالیز دانه سنجی قرارگرفته و پارامترهای اماری محاسبه شد ازبرخی نمونه ها برای شناسایی ویژگیهای کانی شناسی و بافتی برش نازک تهیه و مورد بررسی میکروسکوپی قرارگرفتند میانگین قطردانه های تپه های ماسه ای برابر 2/07 فی ماسه ریزدانه جورشدگی آنها متوسط و برابر 0/75 فی می باشد قطردانه ها ازشمال باختری به سمت جنوب خاوری کاهش می یابد دانه های سازنده ماسه های بادی دارای کوارتز فلدسپات پلاژیوکلاز خرده سنگهای اهکی و فسیل فرامینیفرا ، نومولیت ، بریوزوئر و... گل سنگ ماسه سنگ سنگهای آتشفشانی می باشند باتوجه به جهت بادچیره ازباختر به سوی خاور و مقایسه ویژگیهای ماسه های بادی و نهشته های ابرفتی خاستگاه اصلی ماسه ها میتواند رسوبات رودخانه ای واقع درباختر منطقه باشد

بیابانزایی، تپه هایماسه ای، جورشدگی، رسوب شناسی، قطردانه ها