معصومه قمر - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات دانشگاه شهید چمران اهواز
محمدرضا سیاهپوش - استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز
پیمان حسیبی - استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز

برنج یکی از مهمترین منابع غذایی مردم در سطح جهان می باشد. دو سوم کالری روزانه مردم در مناطق آسیا از طریق برنج تأمین می شود. تغییر در توزیع ساکارز به سوی مبداأ و یا بسوی مقصد یک راهکار بسیار مؤثر در تولید محصول بیشتر در گیاهان است. بنابراین به منظور بررسی اثر این تغییر در لاین های مختلف برنج به جهت استفاده از آنها در برنامه های اصلاحی به منظور ایجاد ارقامی با ع ملکرد اقتصادی بالا، آزمایشی بصورت گلدانی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار بر سه لاین برنج شامل تای پای (تیپ طبیعی) و دو لاین آنتی سنس ناقل سااکرز برای ژن SUT1 (1-8-184-37 و 1-7-111-37) در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز در مرحله گیاهچه ای به اجرا درآمد. نتایج این آزمایش نشان داد که میان لاین های برنج از نظر ارتفاع بوته، وزن خشک بوته، غلظت کلروفیل و هدایت روزنه ای تفاوت معنی داری وجود داشت. بگونه ای که لاین آنتی سنس 1-8-184-37 با 83 درصد بیان ژن بالاترین میزان این صفات و لاین آنتیسنس 1-7-111-37 با 69 درصد بیان ژن کمترین میزان این صفات را به خود اختصاص داد. با توجه به اینکه لاین آنتیسنس 1-7-184-37 در مجموع از لحاظ کلیه صفات برتری معنی داری داشت برای مطالعات به نژادی و بهزراعی بعدی توصیه می گردد.

ساکارز، لاین آنتی سنس، توزیع ساکارز، برنج