زهرا شبگرد - گروه مهندسی کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تبریز، ایران
احمد حبیبی زاد نوین - گروه مهندسی کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تبریز، ایران
بیژن وثوقی وحدت - گروه مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
رضا عباسی اصل - گروه مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران

نیرویی که فرد قصد دارد در انتهای عضو داشته باشد، از روی سیگنال ضبط شده ی ماهیچه قابل تشخیص است. می توان با ثبت نوع خاصی از سیگنال های الکتریکی تولید شده، نیروی مورد نظر فرد برای فعالیتش را مدل سازی کرد و تحریکی متناسب با آن نیرو در یک اندام مصنوعی (پروتز) ایجاد نمود. مسئله ی اصلی این است که چگونه می توان با سیگنال های الکترومایوگرام، نیروی ناشی از ماهیچه ار تخمین زد. مدل های متفاوتی برای شبیه سازی این نیرو در اندام ارائه شده که هر کدام مزیت ها و معایبی داشته اند. در این پژوهش، پارامترهای مدل همرشتان وینر به صورت بهینه برای این تخمین به دست آمده است. برای بررسی مدل 15 سری داده به صورت آزمایشگاهی ثبت شده است. نشان داده شده است که تابع سیگموید دقیق ترین خروجی را به دست می دهد.

تخمین نیرو، سیگنال الکترومایوگرام، تشخیص سیستم، تخمین مدل