سیدصدرالدین شجاع الدین - دانشیار دانشکده تربیت بدنی دانشگاه خوارزمی
محمدرضا محمودخانی - کارشناس ارشد آسیب شناسی و حرکات اصلاحی دانشگاه خوارزمی

برخی محققان معتقدند آسیب ورزشی جزئی از رقابت بوده و اجتناب ناپذیر است. به ویژه در ورزش های رقابتی و قهرمانی خطر آسیب دیدگی واقعیتی انکار ناپذیر می باشد. هر ساله افراد بسیاری به رشته های ورزشی رویمی آورند، اما پس از مدتی فعالیت، حتی در سطوح ملی، به علل مختلف از جمله عدم دستیابی به موفقیت از یک سو و آسیب دیدگی و از دست دادن سلامت جسمانی از سوی دیگر ناگزیر به ترک ورزش می شوند. اینامر اهمیت رعایت ملاحظات مربوط به پیشگیری از بروز آسیب را نمایان می سازد. به ویژه در برنامه های استعدادیابی ورزشی که ورزشکاران نونهال و نوجوان را شامل می شود، چگونگی پرورش و پایش ورزشکارمستعد پس از کشف استعداد از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا بی توجهی به این نکات شکوفایی استعدادها را با چالش جدی مواجه می نماید. با توجه به اینکه شناخت ریسک فاکتورهای مرتبط با شیوع آسیب ها از جمله راه های مهم پیشگیری از وقوع آسیب دیدگی است؛ برخی محققین ویژگی-های پیکری را یکی از عوامل خطرزای مرتبط با بروز آسیب دیدگی می دانند) 1(. هدف این پژوهش بررسی ارتباط میان میزان شیوع آسیب ها با ویژگی های بیومتریکی و آنتروپومتریکی ورزشکاران ملی پوش رشته های رزمی بود تا بر اساس آن به مربیان ورزش های رزمی و سایر مربیان راهکارهای پیشگیرانه ی مؤثر در پرورش استعدادها را ارائه نماید.