علیرضا ایلدرمی - دانشیار مرتع و آبخیزداری و عضو هیئت علمی گروه محیط زیست دانشگاه ملایر)
پریسا نوروزی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد محیطزیست دانشگاه ملایر)

نیاز فزاینده انسان به انرژی، همراه با نگرانی های ناشی از اتمام سوخت های فسیلی، از مهم ترین علل استفاده از مواد رادیواکتیو در تولید انرژی است. دو راه عمده تولید برق، نیروگاه های سوخت فسیلی و نیروگاه های هسته ای است، که نیروگاه های سوخت فسیلی سبب تشدید اثرگلخانه ای و تغییر اقلیم در کره ی زمین می شوند. ضمناً سوخت هستهای گازهای سمی و مضر خطرناکی نظیرSO2 ،NO2 ، CO، CO2 تولید نمیکند و مشکل زباله های اتمی نیز تا حد قابل قبولی رفع شده است. بنابراین یکی از ره یافت های مقابله با گرمایش جهانی و افزایش آلودگی محیط زیست استفاده از انرژی هسته ای است. ایزوتوپ های پرتوزا به دو شیوه ی عمده بر محیط زیست تأثیر می گذارند: یکی انتشار پرتوهایی که بر سایر مواد اثر دارد و دیگری ورود به زنجیره ی غذایی بوم شناختی. از طرفی زباله های تولید شده در نیروگاه های هسته ای، همواره پس از دفع در زباله ها یا فاضلاب های شهری و صنعتی از طریق خاک و آب وارد آب های سطحی یا زیرزمینی شده و به طرق مختلف مورد استفاده حیوانات و گیاهان قرار می گیرند. بررسی ها نشان می دهد که انرژی هسته ای با وجود اثرات و فواید بسیار ارزشمند دارای مخاطرات محیطی قابل توجهی است که بررسی آن ها می تواند در استفاده از این انرژی پاک و طرح و برنامه ریزی ها، تا حدودی مشکلات موجود را رفع نماید. در این بررسی سعی شده ضمن ارائه استفاده الزامی از انرژی هسته ای مخاطرات محیطی ناشی از آن به دلیل آثار محیط زیستی مواد رادیواکتیو که شامل آلودگی هوا، آلودگی آب، آلودگی خاک، آلودگی حرارتی، آلودگی صوتی، آلودگی خزانه ژنتیکی جمعیت، آسیب روانی جامعه می باشد، بررسی و مطرح گردد.

آلودگی، انرژی هسته ای ، زباله های اتمی ، مواد رادیواکتیو