حمدالله مشتاقی - دانشیار گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد
تکتم باقری - دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد

جداکردن لیستریا مونوسیتوژنز از منابعی که وسیعاً با ارگانیسم های دیگر آلوده است همیشه با مشکل روبرو بوده است. تاکنون روش های متعددی با استفاده از محیط های میکروبیولوژی مختلف مورد مطالعه و پیشنهاد شده است که در غالب موارد نهایتاً تائید ارگانیسم با استفاده از روش های مکمل آزمایشگاهی دیگر را طلب می کند. اخیراً کیت هائی جهت شناسائی لیستریا وارد بازار گردیده است که از جمله آنها (BioMerieux ,Lyon, France) Lister API Micro- ID Listeria (Remel, Durham, USA) است. مواد و روشها در بررسی حاضر 146 نمونه لاشه طیور با استفاده از تکنیک Listeria Enrichment از دو محیط two enrichment به عوان محیط مغذی ثانویه استفاده گردید و پس از رنگ آمزی Fraser Secondary Broth به عنوان محیط مغذی اولیه و (Micro Broth (LEB لیستریا مونوسیتوژنز با استفاده از کیت های CAMP test گرم و بررسی مورفولوژی، تست حرکت در 25-20 درجه سانتیگراد و ID listeria شناسایی شد. نتایج و بحث: از مجموع 146 لاشه طیور از 6 نمونه، باکتری لیستریا مونوسیتوژنز جدا گردید، نتایج حاصل نشان داد که با توجه به وقت گیر بودن جدا کردن لیستریا مونوسیتوژنز و ا نجام آزمایش های متعدد بیوشیمیایی، استفاده از کیت های فوق نه تنها زمان جدا کردن را کوتاه می کند بلکه درصد اطمینان آن فوق العاده بالا است. نتیجه گیری کلی: با استفاده از کیت Micro-ID listeria شناسایی باکتری با سرعت بیشتر و دقت بالاتری انجام می گردد، اگر چه استفاده از این نوع کیت مشکلاتی همچون مشخص نمودن فعالیت همولیتیکی باکتری با انجام CAMP test پیش از استفاده از کیت نیز دارد.

لیستریا، کیت، گوشت