ستار بهمنی نیا - دانشجوی دکترای دامپزشکی دانشگاه شهرکرد
مجتبی ترابی - دانشجوی دکترای دامپزشکی دانشگاه شهرکرد

در این تحقیق میزان فلز سنگین سرب در بافت عضله، آبشش و کبد ماهی قزل آلا رنگین کمان مورد بررسی قرار رگفت. تعیین میزان تجمع سرب در بافت عضله، آبشش و کبد ماهی پس از آماده سازی نمونه توسط دستگاه جذب اتمی انجام شد و نتایج حاصله به شرح ذیل می باشد. حد مجاز (pb(ppmحد مجاز در آب 0.05حد مجاز در آبزیان 0.3عنصر (pb(ppmدرصد در کبد 0.04درصد در گوشت 0.25درصد در آبشش 0.05نتایج نشان دادند که بافت های جدا شده از ماهی قزل آلا رنگین کمان مربوط به منطقه بازیافت هیچگونه آلودگی سرب را نشان نمی دهند. یکی از اساسی ترین مسئله در ارتباط با فلزات سنگین متابولیزه نشدن آنها در بدن می باشد. فلزات سنگین پس از ورود به بدن دیگر از بدن دفع نمی شوند. بلکه در بافتهایی مثل استخوانها، چربی، عضلات و مفاصل رسوب کرده و ا نباشته می شوند که همین مسئله باعث اختلال در سلامتی و حتی مسمومیت می گردد. همجنین فلزات سنگین جایگزین دیگر مواد معدنی و ا ملاح مورد نیاز در بدن می گردند. از طرفی خاصیت تجمع پذیری فلزات سنگین در گیاهان و ورود آنها به زنجیر غذایی خطرات ناشی از آنها را دو چندان می کند. با رشد صنعت و افزایش مصرف مواد شیمیایی ورود آنها در اب، خاک و ه وا و آلوده شدن محیط احتمال رویاروئی انسان باخطرات ناشی از آنها بیشتر شده است.

سرب، جذب اتمی، قزل آلا