زهره محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان
سلیمان محمدی لیمایی - استادیار گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان

مدیریت پایدار منابع طبیعی تجدید شونده در ایران از اهمیت و حساسیت ویژه ای برخوردار است. جمعیت روزافزون و افزایش نیازمندی های از یک سو و محدودیت منابع از سوی دیگر ضرورت بهره برداری منطقی، خردمندانه و آینده نگر را آشکار مینماید. امروزه مسائلزیست محیطی به مسائل درجه اول تبدیل شدهاند. به دنیال نگرانیهای فراوان برای آینده زمین در سال 1991 بزرگترین تجمع از سران کشورها تا این تاریخ در برزیل برگزار شد. کنفرانس سران ریو با تدوین )میثاق زمین ( و )دستور کار 11 ( خطوط اساسی اداره زمین را در قرن 11 مشخص نمود و چارچوبی را به وجود آورد تا همه کشورها را به نوعی متعهد نمایند که در اداره سرزمینشان به ضوابطی پایبند باشند. توسعه پایدار وقتی تحقق می یابد که اطلاعات زیست محیطی در میان مردم گسترش یافته و مشارکت مردم درحفظ و حراست از آن دو چندان گردد. بدون حمایت مردمی، جهش به توسعه نیز مشکل آفرین خواهد بود. هدف از این مقاله مرور بر ضرورت اجرای مدیریت پایدار جنگل جهت دستیابی به توسعه پایدار محلی و ملی و اجرای تعهدات بین المللی میباشد

توسعه پایدار، دستور کار 21 ، مدیریت پایدار جنگل، کنفرانس سران ریو، میثاق زمین