ام البنین زحمت کش - دانشجوی کارشناسی ارشدمدیریت وبرنامه ریزی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
حسین پرورش - استادیار، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس

گسترش بی رویه شهرها و رشد جمعیت یکی از عوامل اصلی کاهش و ازبین رفتن زیستگاه های طبیعی و تخریب محیط زیست می باشد که مساله فوق با نادیده گرفتن شاخصهای توسعه پایدارتهدیدی جدی برای حیات شهربه شمار می آید. وارد شدن موضوع توسعه پایدار در شهرنیاز به یک روش کمی برای قابل اندازه گیری شدن مفهوم پایداری دارد. بنابراین روشی به نام ردپای اکولوژیکی ارائه گردید. هدف استفاده از این شاخص پایداری توسعه شهری با روش ردپای اکولوژیک است.این مقاله ابتدا به بررسی مفهوم ردپای اکولوژیکی، پرداخته شده است سپس روش محاسبه، مزایا و معایب آن مورد بررسی قرار گرفته و راهکارهایی برای کاهش میزان استفاده از اکوسیستم طبیعی ارائه گردیده است.

توسعه پایدار – توسعه شهری - ردپای اکولوژیک