رضا شریفیان عطار - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی زیست محیطی دانشگاه پیام نور مشهد
سیدعلی مظهری - استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه پیام نور
حامد سعیدی رضوانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، دانشگاه تربیت مدرس
نفیسه فروغی راد - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی زیست محیطی دانشگاه پیام نور مشهد

به دلیل ورودی های متنوع انسان زاد به خاک ها (مثل معدن کاری، صنایع ذوب) و منابع طبیعی موجود در خاک ها (مثل هوازدگی معدنی)، As معمولاً به آبهای سطحی و آبهای زیرزمینی انتقال یافته و در نتیجه در بخش های زیادی از جهان، غلظت آبی این عنصر بیش از MCL فعلی است. غلظت های بالای As در منابع آب آشامیدنی، نگرانی های جدی ای را در مورد حفاظت سلامت انسان و ا کولوژی ایجاد کرده است. آرسنیک به علت سرطان زایی (مثلاً پوست، ریه مثانه) سمیت گیاهی و سمیت زیستی می تواند بر سلامتی انسانی و اکولوژیکی آثار منفی بگذارد. با توجه به آلودگی بالای آبهای بسیاری از مناطق به این عنصر، مطالعه حاضر به بررسی منابع ایجاد کننده آلودگی آسنیک در منابع آبهای زیرزمینی می پردازد. نتایج مطالعه نشان می دهد که منابع زمین شناسی آرسنیک به هوازدگی سنگ ها و کانی های مربوط می شود. براساس ویژگی های ژئوشیمیایی آرسنیک، سه مکانیسم برای حرکت و جابه جایی آن در آبهای زیرزمینی شناخته شده که از بین انحلال هیدروکسیدآهن در شرایط احیایی به عنوان مهمترین دلیل محتمل برای تجمع گسترده آرسنیک در آبهای زیرزمینی شناخته می شود. منابع عمده انسانی آرسنیک آزاد شده بر روی زمین از زباله های تجاری (40%)، خاکستر زغالسنگ (22%)، صنعت معدنکاری (16%) و مسائل اتمسفری ناشی از صنعت فولاد (13%) نشأت می گیرد. منابع بیولوژیکی تنها باعث انتشار مقدار کمی از آرسنیک به اکوسیستم های آبی و خاک می شود. ارگانیسم های آبی می توانند به آسانی آرسنیک را انباشته کرده و در نتیجه باعث افزایش قابل توجه و بالاتر غلظت آرسنیک نسبت به محیط اطراف خود شوند.

آلودگی آبهای زیرزمینی، آرسنیک، سمیت آرسنیک، منابع آرسنیک