علیرضا رنجبری - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی عمران (محیط زیست)، دانشگاه تربیت مدرس
نادر مختارانی - استادیار دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس

یکی از مشکلات زیست محیطی کشور مربوط به جمع آوری و مدیریت پسماند شهری می باشد. یکی از قسمت های مهم مدیریت پسماند، کنترل و تصفیه شیرابه می باشد. شیرابه یک نوع فاضلاب بسیار غلیظ می باشد که در اثر عواملی چون آزاد شدن رطوبت مازاد مواد زائد، تجزیه مواد آلی موجود در مرکز دفن و یا عوامل خارجی نظیر نفوذ آب های سطحی، آب باران و یا آب های زیرزمینی به درون مرکز دفن و یا پشته های تجزیه مواد آلی در فرایند تولید کمپوست، به وجود می آید. به دلیل بارآلی بسیار زیاد شیرابه و وجود مواد سخت تجزیه پذیر، تصفیه بیولوژیکی به تنهایی قادر به بی خطر سازی شیرابه نیست و برای رساندن کیفیت شیرابه به استانداردهای موجود، نیاز به تصفیه تکمیلی پساب خروجی از واحدهای بیولوژیکی می باشد. در این تحقیق طی یک فرایند فتوکاتالیستی در مقیاس آزمایشگاهی، با استفاده از نانوذرات ZnO به صورت دوغابی اقدام به بررسی میزان حذف COD و رنگ شیرابه شد. در این فرایند پس از گذشت 3 ساعت در pH=11، با استفاده از یک گرم بر لیتر نانوذرات اکسید روی و در مجاورت تابش لامپ های UVc با توان 40 وات، 60 درصد COD و 64 درصد رنگ شیرابه حذف شد.

شیرابه، اکسید روی، تصفیه، pH، اشعه UV