سیده لاله رضوی - دانش آموخته کارشناس ارشد آبخیزداری و مدیر عامل مهندسین مشاور موج گستر زاگرس
قدرت اله داودی - کارشناس ارشد برنامه ریزی توریسم، کارشناس اداره کل حفاظت محیط زیست چهارمحال و بختیاری
مهدی ریاحی - کارشناس ارشد اقتصاد محیط زیست، کارشناس اداره کل حفاظت محیط زیست اصفهان

رودخانه زاینده رود که ازرشته کوه های زاگرس مرکزی در استان چهارمحال وبختیاری سرچشمه می گیرد تأمین آب کشاورزی دشت های بزرگی همچون لنجانات، مبارکه، نجف آباد، برخوارومهیار را در وسعتی بالغ بر 200هزار هکتار عهده دار می باشد. در سال های اخیر با رشد جمعیت و تمرکز صنایع و رشد مصارف ناشی از آن و انتقال آب به مراکز جمعیتی شهری و روستایی خارج از حوضه مانند کاشان، یزد، دلیجان، نطنز، نایین و غیره کمبود آب شدیدتر شده است. از آنجا که مصارف آب در بخش های شرب و صنعت به ترتیب در اولویت هستند، کمبود آب در بخش کشاورزی حوضه گاوخونی بیشترین نمود را داشته است. رویکرد ناگزیر و غیرقابل اجتناب کشاورزان این حوضه در رویارویی با کمبود آب، برداشت بیش از حد مجاز از آبخوان ها بوده است. برداشت بی رویه از منابع آب زیر زمینی اگر چه نتوانسته همه نیازهای بخش کشاورزی را برآورده سازد ولی به دلیل محدود بودن این منابع تخریب کمی و کیفی آن ها را بعنوان یکی از مخاطرات اصلی رودخانه در پی داشته است. در این گزارش به بررسی وضعیت منابع آلاینده کشاورزی در سطح حوضه آبریز زاینده رود و تعیین کانون های آلاینده مولد آلودگی پرداخته شده است.

آلودگی، آلاینده، کشاورزی، زاینده رود، گاوخونی