آرش نیک ور حسنی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی اکتشاف معدن، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی معدن و متالورژی
حمیدرضا رمضی - دانشیار، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی معدن و متالورژی
همایون کتیبه - استادیار، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی معدن و متالورژی

در این مقاله به بررسی نقش روش‌های ژئوفیزیکی در مطالعات نشت آب برای ساخت فضاهای زیرزمینی و پس از ساخت پرداخته شده است. روش‌های ژئوفیزیکی که مورد بررسی قرار گرفته‌اند عبارتند از: روش‌های لرزه‌نگاری، مقاومت ویژه الکتریکی، پتانسیل خودزا، الکترو مغناطیسی، زمین رادار ( GPR ). برای جلوگیری از اثرات منفی نشت آب بر ساخت فضاهای زیرزمینی باید محل و میزان نشت آب تخمین زده شده و در زمان ساخت مد نظر قرار گیرد که روش‌های ژئوفیزیکی از کارآمدترین روش‌ها هستند. با توجه به گستردگی مبانی این روش‌ها، در این مقاله تا حدی به آنها پرداخته شده است که برای متخصصین ساخت فضاهای زیرزمینی مفید واقع شود. هم چنین تعدادی مطالعه موردی از جمله استفاده از ترکیب روش مقاومت ویژه الکتریکی و ( Tunnel Seismic Prediction (TSP در شناسایی گودال‌های کارستی که محل نشت آب بود در طولانی‌ترین تونل راه‌آهن کره جنوبی به نام Sol-an در ایالت Kangwon و استفاده از زمین رادار در آشکارسازی نشت آب از لوله‌های پلاستیکی دفن شده در محوطه دانشگاه رازی کرمانشاه در ادامه آورده شده است. به دلیل سازگاری با محیط زیست، سریع، اقتصادی و برجا بودن داده‌ها روش‌های ژئوفیزیکی روند روزافزون و موفقیت آمیزی در مطالعات فضای زیرزمینی در دهه‌های اخیر داشته‌اند

نشت آب ، ژئوفیزیک مهندسی ، مقاومت ویژه الکتریکی لرزه نگاری ، زمین رادار