امید وندقربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد فرآوری مواد معدنی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
فردیس نخعی - دانشجوی دکتری فرآوری مواد معدنی، دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
عباس سام - دانشیار دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی معدن

یکی از مشکلات مدارهای آسیاکنی خودشکن و نیمه خودشکن، وجود ذرات با ابعاد بحرانی و تجمع این ذرات در آسیا است. یکی از راه‌های مقابله با این مشکل، خارج سازی و خردایش ذرات با ابعاد بحرانی است. ذرات با ابعاد بحرانی از لحاظ ابعادی کوچکتر از آن هستند که بتوانند نقش واسطه خردایش را به طرز مؤثری بازی کنند و از طرف دیگر هنوز آن‌قدر بزرگ هستند که قطعات بزرگتر، توانایی خردکردن آنها را ندارند. بار درگردش آسیاهای نیمه خودشکن مدار خردایش مجتمع مس شهر بابک، به دلیل دارا بودن ویژگی‌های فیزیکی، نظیر ابعاد و شکل و همچنین تاثیرگذاری نامطلوب برفرآیند نرم کنی آسیای نیمه خودشکن، مشخصات ذرات با ابعاد بحرانی را داشته و یا دست کم همپوشانی گسترده و موثری با این ذرات دارند. در این مقاله، تجزیه و تحلیل اثرات حذف بار درگردش، خردایش مجدد آنها و افزایش ظرفیت مدار، بر فرآیند نرم‌کنی، انجام گردید. در به منظور خردایش بار برگشتی، دو تجهیز خردایش شامل سنگشکن استوانه‌ای و HPGR مورد بررسی و طراحی و جانمایی قرار گرفت. نتایج شبیه‌سازی نشان داد که پس از خردایش بار برگشتی توسط سنگ‌شکن‌های استوانه‌ای و HPGR امکان افزایش ظرفیت تا 100 تن بر ساعت بسته به سختی ماده معدنی وجود دارد

خردایش ، بار برگشتی ، ابعاد بحرانی ، آسیای نیمه خودشکن