پژمان صالحی - فوق لیسانس IT و کارشناسی علوم ریلیع شرکت بهره بردرای متروی تهران

با توسعه شهرنشینی در جهان، بکارگیری یک روش مناسب حمل و نقل شهری، بدو ن ایجاد آلودگی می‌تواند بسیاری مشکلات بزرگ شهرنشینان را به ویژه در کشورهای در حال توسعه رفع نماید. وسایل حمل و نقل عمومی به علت دارا بودن بالاترین ظرفیت حمل مسافر در واحد کیلومتر بسیار مقرون به صرفه‌ترند. در سیستم‌های حمل و نقل ریلی و به تبع آن مترو تاکنون روش‌های مختلفی برای بهره‌وری و صرفه‌جویی در انرژی ارائه شد است. روش‌هایی نظیر کاهش دادن مقاومت رانشی و اتلافات انرژی ناشی از آن، بازیابی انرژی در سیستم ترمز الکترونیکی قطار، استفاده از آلومینیوم بجای فولاد در بدنه قطار، کاهش اتلافات انرژی در تجهیزات الکتریکی ، کاهش مقاومت حرکتی از طریق بهینه‌سازی شرایط آئرودینامیک قطار و غیره این تحقیق بر آنست به بیان روشی ساده برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی قطارهای مترو با استفاده از یاسوکاوا و از طریق اصلاح سبک راهبردی بپردازد. الگوی بهینه راهبری قطار به منظور صرفه‌جویی در مصرف انرژی از طریق؛ استفاده از حداکثر شتاب در رسید به ماکزیمم سرعت با استفاده از نیروی رانش، نگاهداشت سرعت در ماکزیممم مقدار خود در طول مسیر تا آغاز محدودیت حرکتی با استفاده از مد خلاص، اعمال نیروی ترمز در آخرین گام میسر به منظور توقف در ایستگاه امکان‌پذیر می‌شود و نتیجه آن‌که با استفاده از این روش مقدار قابل توجیهی انرژی ذخیره شده (5 تا 10٪) و از طریق آن مقدار قابل ملاحظه‌ای نیز در هزینه‌های مترو صرفه‌جویی می‌شود.

مترو ، صرفه جویی در مصرف انرژی، سبک راهبری قطار، نگهداشت سرعت ، مد خلاص