حمدرضا رحمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد فرآوری مواد معدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات سیرجان
سید مرتضی موسوی راد - دانشگاه شهید باهنر کرمان، مجتمع آموزش عالی زرند، بخش معدن
محمود اسکندری نسب - دانشگاه شهید باهنر کرمان، مجتمع آموزش عالی زرند، بخش معدن

ذرات ریز بدلیل وزن کم‏شان سرعت ته‏نشینی بسیار پایینی دارند بنابراین لازم است سرعت ته‏نشینی ذرات جامد افزایش یابد که این کار فقط از طریق افزایش ابعاد ذرات به وسیله کواگولاسیون و لخته‏سازی امکان پذیر است. در تحقیق حاضر تأثیر غلظت منعقد‏کننده A26 بر سرعت ته‏نشینی ذرات جامد مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. بدین منظور در کارخانه کنسانتره فولاد زرند، ابتدا سوسپانسیونی با غلظت 8% وزنی سنگ آهن تهیه و با اضافه کردن فلوکولانت به استوانه مدرج، تغییرات ارتفاع سطح تماس مایع زلال و سوسپانسیون (خط گل) در زمان‏های مختلف اندازه‏گیری و با رسم نمودار تغییرات ارتفاع خط گل سرعت ته‏نشینی ذرات محاسبه شد. بررسی نتایج نشان داد که افزایش نرخ فلوکولانت تا 22 گرم بر تن موجب افزایش سرعت ته‏نشینی خواهد شد. در نرخ مصرف فلوکولانت بیش از این مقدار افزایش نرخ مصرف فلوکولانت موجب افزایش نرخ سرعت ته‏نشینی نمی‏شود.

سرعت ته‏نشینی، فلوکولانت، تیکنر باطله، لخته‏سازی