احمد جنادله - دانشجو کارشناسی ارشد رشته مهندسی مواد-جوشکاری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات سیرجان
حمید دوست محمدی - هئیت علمی دانشگاه صنعتی شهید باهنر کرمان

در این پژوهش امکان‌سنجی اتصال غیرهم‌جنس آلیاژ برنج زردcz107 به فولاد کربنی ساده ST37 توسط فرآیند TIG، بدون استفاده از فلاکس مورد بررسی قرار گرفت. در این فرآیند از سیم‌جوشSH-S221(AWS Classification RBCuZn-B) جهت اتصال این دو آلیاژ استفاده شده است. ساختار فازی، دانه‌بندی و مرز‌دانه توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. ساختار فریتی و پرلیتی دانه درشت، در نزدیکی خط جوش ناحیه فولادی مشاهده شده است، با دور شدن از منطقه اطراف خط جوش و فصل مشترک، ساختار ریزدانه‌تر می‌شود. در قسمت برنجی ساختار به صورت دانه‌های β درشت بوده، در نتیجه به دلیل تاثیرات حرارتی خط جوش و اثر آن بر منطقه HAZ و نیز وسعت آن، ساختار درشت دانه بوده و درنتیجه استحکام منطقهHAZ نسبت به فلز پایه کمتر می‌باشد. سختی‌سنجی ویکرز و تست کشش جهت ارزیابی خواص مکانیکی نمونه‌ها انجام شدند.. وجود یک ترکیب بین فلزی به عنوان فصل مشترک اتصال توسط تصاویر SEM تایید شده است. تست سختی، ماکزیمم 9/78 ویکرز و مینیمم سختی6/51 ویکرز را در منطقه خط جوش نشان داده است. استحکام کششی جوش که توسط تست کشش اندازه‌گیری شد، مقدار ماکزیممN/mm2181 ومینیمم استحکام کششی N/mm2132 را برای نمونه‌های بدون گرده جوش و نیز به ترتیب N/mm2266 وN/mm2152 را برای نمونه‌های با گرده جوش ثبت گردید.

فرآیندTIG ، استحکام، سختی‌سنجی، فولاد ST37، برنج زرد CZ10