حسین مدی - استادیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
به آفرید علی بخشی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
عطیه اسدی ها - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
نونا طهرانچی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین

در دهه های اخیر رشد و گسترش شهرنشینی و استفاده از وسایل حمل و نقل سبب افزایش بازدید از مناطق طبیعی و روستایی شده است. و گردشگری برای این مناطق فرصت توسعه پایدار محیطی، اجتماعی و اقتصادی به وجود آورده است. منطقه نمونه گردشگری اوان در منطقه الموت استان قزوین، یکی از مناطق مستعد برای توسعه گردشگری است و از لحاظ جاذبه های اکوتوریستی و زئوتئریسمی، گردشگری زیارتی، گردشگری ورزشی، گردشگری روستایی و فرهنگی دارای توانمندی های زیادی می باشد. که علیرغم بازدید گسترده گردشگران و حضور مردم برای گذران اوقات فراغت، از امکانات رفاهی کمی برخوردار می باشد این شرایط نیازمند ایجاد و ساماندهی مراکز رفاهی در این منطقه است و بحث آمایش سرزمینی را مطرح می سازد تا با استفاده از توان کاربری سرزمین و نیازهای اقتصادی و اجتماعی سه عنصر انسان، فضا و فعالیت را دریک همپوشانی متناسب قرار دهد. با توجه به ارتباط معماری به عنوان عنصری واسطه میان انسان، محیط طبیعی و اقتصاد، ضرورت توجه معماران به طراحی چنین مجموعه هایی در راستای توسعه ی پایدار احساس می شود. بر همین راستا در این پژوهش سعی شده است تا با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده بر مبنای روش کتابخانه ای- اسنادی و میدانی و با توجه به شناخت پتانسیل ها و محدودیت های توسعه منطقه مورد مطالعه در قالب هر یک از عوامل محیطی، اجتماعی و گردشگری که در پژوهش های پیشین صورت گرفته است؛ لزوم ایجاد کمپینگهای اقامتی- خدماتی در منطقه را بررسی کرده و ضمن پیشنهاد کاربری های لازم، بهترین مکان ایجاد هریک با کمترین تغییر در طبیعت و همسان با بستر در اطراف دریاچه مشخص گردد. در نهایت می توان با استفاده از محدودیت های طراحی به عنوان پتانسیل معماری همگام با اقلیم در بستر طبیعی پروژه و همچنین بهره گیری از منابع انرژی تجدید پذیر به جای منابع انرژی تجدید ناپذیر به نتایج مطلوب در طراحی دست یافت. همچنین نتایج پژوهش و همچنین بهره گیری از منابع انرزی تجدید پذیر به جای منابع انرژی تجدید ناپذیر به نتایج مطلوب در طراحی دست یافت. همچنین نتایج پژوهش حاضر می تواند در روند توسعه گردشگری پایدار در محدوده مورد مطالعه در مراحل برنامه ریزی، طراحی و اجرا مورد استفاده قرار گیرد.

مکانیابی، مراکز خدمات گردشگری، توسعه پایدار، منطقه نمونه گردشگری اوان