سجاد ولی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه آزاد همدان
سجاد آذرپیوند - دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه آزاد همدان
معصوم صفریان - دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات یاسوج

افزایش جمعیت و وجود حاشیه نشینی باعث افزایش مادی گرایی و بزهکاری می گردد. از انجا که در شهرها افراد دارای فرهنگ های متفاوت هستند و شناختی از یکدیگر ندارند در نتیجه کنترل و نظارت اجتماعی از میان رفته و موجب شکل گیری نابهنجاری هایی در سطح جامعه می شود. امروزهنقاط پیرامون شهرها بهترین مکان برای شکل گیری ناهنجاری های اجتماعی و حاشیه نشینی شناخته می شود. بدین ترتیب امروزه حاشیه نشینی به عنوان مکان هایی برای ارتکاب جرایم مورد توجه مسئولین می باشد. حاشیه نشینی در شهرهای بزرگ چالشی برای نظام تصمیم گیری است که حاصل نیاز به تأمین مسکن جوامع بشری بلاخص مهاجرت روستائیان و مردم شهرهای کوجک به شهرهای بزرگ می باشد. در این پژوهش ضمن بررسی وضعیت موجود حاشیه نشینی در محله زینبیه شهر اصفهان و همچنین دلایل ایجاد حاشیه نشینی در این محله، تأثیرات حاشیه نشینی را بر ناهنجاری های اجتماعی با استفاده از رویکردهای کمی و کیفی مورد کندوکاو و بررسی قرار داده است. در این تحقیق با استفاده از تکنیکهای مصاحبه و مشاهده و پرسشنامه محقق ساخته در محله زینبیه داده های مورد نیاز جمع آوری گردیده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد دلایلی ون خشک سالی، فقر، بیکاری، جنگ (مهاجران افغانی) باعث ایجاد پدیده حاشیه نشینی در محله زینبیه اصفهان شده است. همچنین با توجه به نظرات مردم و معاونت اجتماعی نیروی انتظامی شهرستان بیکاری و پائین بودن تحصیلات، بالا بودن تراکم جمعیتی (جمعیت جوان) در این محله باعث ارتکاب جرایم و ناهنجاری های مختلف در این محله شده اند که دامنه آن شهر اصفهان را هم فرا گرفته است.

حاشینه نشین، جمعیت، ناهنجاری های اجتماعی، مهاجرت، شهر