شیوا حیدرزاده - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد بم
زهرا رضایی استبرق - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری

توجه به حوادث و سوانح طبیعی به عنوان اصلی ترین و م خرب ترین پدیده آسیب رسان به انسان و زیستگاهش به همراه موقعیت جغرافیایی سرزمین ایران از لحاظ لرزه خیزی، ضرورت پرداختن به نحوه رویارویی به عوارض و ویرانی های پس از بحران را امری بدیهی می سازد. لذا در این پژوهش با هدف بررسی سیاست های بازسازی مسکن پس از سانحه در ایران، به منظور شناسایی نقاط قوت و ضعف این سیاستها با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی تطبیقی سیاستهای بازسازی مسکن چند کشور آسیب پذیر در برابر زلزله پرداخته شده است که نتیجه این بررسی به ضعف ایران در برنامه هایی چون: توجه به مکان های مستعد خطر در بازسازی، رعایت ضوابط استحکام لرزه ای، و برتری در برنامه هایی چون اقتصادی بودن مصالح مصرفی و سرمایه گذاری دولتی در ا مری که مردم به تنهایی قادر با انجام آن نیستند اشاره دارد که در نهایت برای جبران این کاستی ها به ارائه راهکارهایی در جهت ارتقاء برنامه های بازسازی ایران پرداخته می شود.

بحران، مسکن، بازسازی، سیاست های بازسازی