سینا شهبازی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس
محمد امجدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس
قاسم حیدری نژاد - استاد بخش مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس

در این مقاله طراحی سیستم تهویه عادی و اضطراری تونل نیایش ارائه میشود. برای طراحی، از روشهای نیمه تجربی ارائه شده در استاندارد پیارک استفاده شده است. آلاینده های مورد مطالعه در این مقاله به CO و Nox محدود می شوند. مقدار گذر حجمی هوای مورد نیاز برای تهویه آلاینده ها در تونل های شمالی، جنوبی و کردستان به ترتیب 841 ، 621 و 202 متر مکعب بر ثانیه محاسبه شده است. با توجه به ابعاد تونل، استفاده از تهویه اجباری ضروری است. به دلیل شرایط خاص سازه،از سیستم تهویه طولی استفاده شده است. تهویه طولی به ٥ روش، قابل انجام است که روش مناسب، با توجه به محدوده مجاز سرعت هوا در تونل، انتخاب می شود. تا زمانی که حداکثر سرعت هوا از مقدار مجاز ( ١٠ متر بر ثانیه ) تجاوز نکرده؛ می توان از تهویه طولی با جت فن استفاده نمود. تعداد جت فن های مورد نیاز - با در نظر گرفتن غلظت مجاز PPm 70 برای منواکسیدکربن – در تونلهای شمالی، جنوبی و کردستان به ترتیب ١٠١ ٤٦ و ٤ دستگاه برآورد گردید.

تهویه تونل، روش نیمه تجربی، سرعت بحرانی،تونل نیایش