علی یوسفی - استادیار گروه توسعه روستایی دانشگاه صنعتی اصفهان
امیر مظفر امینی - استادیار گروه توسعه روستایی دانشگاه صنعتی اصفهان
آمنه یادگاری - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه روستایی دانشگلاه صنعتی اصفهان
امید فتحی - دانش آموخته کارشناسی ارشد توسعه روستایی دانشگلاه صنعتی اصفهان

روند فعلی مصرف آب در حوضه ی زاینده رود بادوام نیست و برای تغییر روند فعلی به منظور دستیابی به توسعه پایدار، فرصت زیادی وجود ندارد. به طور کلی باور بر این است که مشکلات امروز و فردا بیش تر پیامد حکمرانی نامطلوب هستند تا مطلقاً کمیابی، حکمرانی آب به طیفی از نظام های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و اداری که برای توسعه و مدیریت منابع آب و عرضه ی خدمات آبی در سطوح مختلف دایر هستند، اطلاق می شود. هدف این نوشتار، تبیین مؤلفه های ارزیابی حکمرانی پایدار در مدیریت منابع آب رودخانه زاینده رود می باشد. جامعه ی آماری این مطالعه را کشاورزان حوضه ی زاینده رود در استان های اصفهان و چهارمحال و بختیاری (ذی نفعان) و کارکنان معاونت حفاظت و بهره برداری آب منطقه ای و جهاد کشاورزی دو استان (ذی مدخلان) تشکیل می دهند. حجم نمونه ی مورد بررسی کشاورزان با استفاده از فرمول کوکران، 171 نفر تعیین شد و ذی مدخلان مذکور سرشماری شدند. روایی صوری و پایایی آن نیز به ترتیب با استفاده از نظرات کارشناسان و ضریب آلفای کرونباخ (0/871) تأیید گردید. شاخص حکمرانی پایدار آب در منطقه بر مبنای نظرسنجی از ذی مدخلان و ذی نفعان حوزه ی آب دو استان درخصوص هشت مؤلفه ی؛ عدالت، اثربخشی و بازدهی، شفافیت، مسئولیت پذیری، پاسخ دهی، انسجام، مشارکت و حاکمیت قانون مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج نشان داد که وضعیت فعلی مدیریت رودخانه حاکی از شرایط حکمرانی ناپایدار آب در منطقه می باشد.

حکمرانی پایدار آب،ذی مدخلان،ذی نفعان،رودخانه،زاینده رود