حسین واثقی دودران - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی دام پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
عبدالله سبحانی - گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی

علیرغم آن که روش های سنتی مبارزه با بیماری ها باعث کاهش میزان زیان ناشی از بیماری شده است. لیکن در انتهای قرن اخیر بیماری های جدیدی ظهور کرده است که پیش از این وجود نداشت، هم چنین افزایش مسافرت ها و مبادله اسپرم میان کشورها باعث افزایش انتشار عوامل بیماری زایی شده است که قبلاً آن ها به منطقه خاصی اختصاصی داشته اند. با توجه به آن که در طی سه دهه اخیر هیچ نوع آنتی بیوتیک جدیدی کشف نشده است. به زودی باکتری ها به مشتقات آنتی بیوتیک های متداول مقاوم خواهند شد. همان طور که امروزه شاهد بازگشت سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک بیماری های باکتریایی قدیمی می باشیم. بر این اساس جهت مقابله با این عوامل ژنتیکی مقاوم سازی به بیماری ها می توان به 1) روش های اصلاحی قراردادی معمول، که شاخص انتخاب مستقیم و یا غیر مستقیم براساس فنوتیپ صفات می باشد 2) انتخاب از طریق پلی مورفیسم مارکرهای DNA و 3) استفاده از روش های انتقال ژن اشاره نمود. در این مقاله به مقایسه این سه روش و معرفی بهترین ان ها که استفاده از مارکرهای ژنتیکی است پرداخته شده است.

بیماری، مقاومت به بیماری ها، اصلاح ژنتیکی، مارکرهای DNA