بهرام سیاوش پور - دکتری معماری وعضو هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری
مهسا مشایخی میانجی - دانشجوی کارشناسی ارشددانشگاه حکیم سبزواری

در کلانشهرهایی چون شهر تبریز، حضور اتومبیل و ایجاد تسهیلات عبور آن در درون بافتهای شهری به عنوان اصلی مهم مطرح بوده است. با حضور بی ملاحظه اتومبیل در بافتهای شهری، حضور انسان پیاده، روز به روز نقش کمرنگتری در تولید فضاهای شهری ایفا می نماید و موجب از بین رفتن ارتباط او با فضای پیرامونش میشود. این از هم گسیختگی های ارتباطی، رفته رفته مکانهایی را خلق می- کنند که میتوان از آنها با عنوان نامکانها یا فضاهای گمشده شهری یاد کرد. پژوهش حاضر با هدف شناخت نامکانهای شهری یا فضاهای گمشده و عوامل موثر در شکلگیری چنین فضاهایی انجام پذیرفته است. این پژوهش سعی بر آن دارد تا با مطالعهی موردی چند نقطهی شهری، رابطهی میان افزایش پیاده در محورها و کاهش شکلگیری فضاهای گمشده را به تحقیق گذارد و با بررسی کیفیات کالبدی-فضایی ارتقا امنیت اجتماعی، راهکارهایی در جهت بهبود آسیب های اجتماعی در فضاهای یاد شده ارائه نماید

فضای گمشده ، کیفیات کالبدی - فضایی ، آسیب های اجتماعی