فرنگیس خوشبین رودی - دانشجوی معماری مقطع دکترا دانشکده ملی عالی معماری ورسای/فرانسه

بیش از سه دهه از آغاز نخستین گامهای جهانی در جهت توسعه پایدار می گذرد. در این راستا، سیاستهای مسکن و شهرسازی در همه جوامع بیش از پیش با اصول کلی حفظ محیط زیست، توجه به تنوع زیستی یا بیودیورسیته و برنامه های کاهش مصرف انرژی همراه شده است. یکی از آخرین دستاوردهای کشورهای توسعه یافته ایجاد اکو- محله ها می باشد. جریان اصلی در این مقاله معرفی مفهوم وجستار در سوابق علمی و عملی جهانی است تا با استنتاج از نتایج ثمربخش این خیزش جدید شهرسازی، اهمیت گسترش مفهوم اکو محله درکشورهای دارای اقلیم گرم و خشک مورد توجه کارشناسان و محققان ازسویی و حساس کردن متولیان سیاستگزار شهری از سویی دیگر گردد. اقلیم مورد نظر برای مطالعه، اقلیم گرم و خشک و شهر انتخابی، یزد می باشد. نویسنده در پی آن است تا با معرفی تیپولوژی معماری این محدوده اقلیمی و سوابق درخشان معماری و شهرسازی هزاران ساله آن به ضرورت استخراج پتانسیل های قابل بهره برداری در راستای تدوین معیارهای طراحی یک اکو محله در نواحی گرمسیری بپردازد

توسعه پایدار ، اکو - محله ، انرژی ، اقلیم گرم و خشک