محمدحسین ابتکاری - دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه یاسوج
مریم مختاری - عضو هیات علمی دانشگاه و استادیار جامعه شناسی دانشگاه یاسوج

مکان های مقدس، صرف نظر از ویژگی های قدوسی و معنویتی که دارند، نمایشگاهی از هنر و نمادی از تمدن و فرهنگ اند که گردشگران مذهبی را به خود جذب می کنند. گردشگری مذهبی سالانه 26 درصد از کل جریان های گردشگری جهان را به خود اختصاص داده است. در ایران نیز جاذبه های اماکن مذهبی که گره خوردگی تعالیم مذهبی با اندیشه وهنر و زندگی ایرانی را به نمایش می گذارد، هنوز جزء اولین الویت های گردشگران داخلی و خارجی است. اما این در حالی است که گردشگری مذهبی در ایران با وجود 8هزار و919 مکان مذهبی مقدس و پتانسیل بسیار مناسبی که برای جذب گردشگران خارجی و داخلی دارد هنوز فاقد ساماندهی تخصصی و متمرکز بوده و درصد ناچیزی از یخش گردشگری مذهبی را به خود اختصاص داده است و مقایسه ایران با سایر کشورهای اسلامی مانند عربستان و عراق حکایت از شکاف عظیمی دارد. بنابراین توجه به نقش اماکن مذهبی به عنوان مکان هایی که سالانه تعداد زیادی از گردشگران را به خود جذب می کند هدف اصلی این تحقیق است که با روش اسنادی و کتابخانه ای انجام شده است. نتیجه این تحقیق نشان می دهد که شهرهای زیارتی بزرگی چون مشهد، قم، شیراز و همچنین تنوع مراکز، آثار و ابنیه ی تاریخی و عبادتگاه های ادیان مختلف موجود در کشور، توانایی جذب توریسم مذهبی - فرهنگی را در آن مکان امکان پذیر می سازد. در نتیجه، با افزایش توجه به این اماکن مذهبی، می توان جذب گردشگران را افزایش داد که این خود به طور مستقیم بر ایجاد فرصت های شغلی جدید، ارزآوری ارتقای سطح زندگی مردم، تحرک اقتصادی و سایر موارد دیگر تاثیر می گذارد.

اماکن مذهبی، گردشگری مذهبی، گردشگری، توسعه، مذهب