ساسان وفایی - دانشجوی دکتری مدیریت جنگل دانشگاه ارستان
مهتاب پیرباوقار - استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه کردستان

امروزه عدم استفاده صحیح از اراضی و تغییرات کاربری اراضی از گذشته تا کنون از قبیل تبدیل جنگل ها و مراتع به اراضی کشاورزی، چرای مفرط، عدم استفاده صحیح از اراضی کشاورزی، شخم روی شیب های تند، جاده سازی و ساختمان سازی بی رویه منجر به فرسایش ، آلودگی محیط زیست و بسیاری از بلایای طبیعی شده است. از این رو، علم و آگاهی مدیران، کارشناسان و حامیان جنگل از چگونگی تغییر و تحولات به جهت سیاست گذاری و چاره اندیشی برای رفع مشکل موجود ضروری خواهد بود. پیش بینی و مدل سازی تغییرات پدیده های مکانی از قبیل تغییرات گستره جنگل، می توانند به عنوان ابزاری توانمند در مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر تغییرات زیست محیطی به شمار می آیند. از جمله مدل های مختلفی که جهت پیش بینی تغییرات کاربری اراضی استفاده می شود می توان به مدل مارکوف ، مدل CA، مدل CA-MARKOV و شبکه های عصبی مصنوعی اشاره کرد. تصمیم در مورد انتخاب بهترین مدل امری مهم و کارشناسی می باشد. بنابراین هدف از این مطالعه شناخت و کارایی هر یک از مدل های مختلف پیش بینی تغییرات کاربری اراضی می باشد.

تغییرات کاربری، پیش بینی، شبکه عصبی، مارکوف ، CA