آسیه عطاردی کاشانی - استادیار، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی
شهرام دلفانی - استادیار، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی

در این تحقیق از آب با سختیهای مختلف و در حضور سختی گیرهای رزینی، اسمزمعکوس و الکترومغناطیس استفاده شد ه و عملکرد آنها بر سیستمهای سرمایشی و گرمایشی مورد ارزیابی قرار گرفته است. مطالعات در مورد آب با سختیهای استفاده شده نشان داد که زمانیکه از سختی گیر اسمزمعکوس استفاده شد نرخ خوردگی هم کمتر و هم ثابت تر است. همچنین نوع خوردگی، مگنتیت سیاه رنگ (γ-Fe2O3) بوده که خود یک لایه محافظتی است و مانع از خوردگی های بعدی می شود. در حالتی که میزان سختی و TDS زیاد است زمانیکه در سیستم سرمایشی (در اینجا برج خنک کن) از سختی گیر استفاده نمی شود یا از سختی گیرالکترومغناطیس استفاده میشود به دلیل تشکیل رسوب زیاد و یکنواخت، نرخ و میزان خوردگی پایین است که این رسوب خود باعث مشکلات زیادی است. در همه حالتها زمانیکه از سختی گیر رزینی استفاده شد نرخ خوردگی بیشتر بوده است. محاسبات رایزنار و لانجیر و مقایسه نتایج تجربی با پیش بینی آنها نشان داد که اندیس رایزنار پیش بینی درست تری نسبت به رسوب یا خوردگی نسبت به اندیس لانجیر در اینجا داشته است.

رسوب، خوردگی، سختی گیر رزینی، اسمزمعکوس، الکترومغناطیس